Niech nam żyje, niech nam żyje „Harmonii Kwiat” zaobrączkowany
Tobą i mną, i resztą z nas
Weselmy, weselmy się, całujmy, kochajmy, nawiedzajmy
Przyklejajmy, rozklejamy, obejmujmy i odwdzięczajmy
I na rękach nośmy
Za to małe Ziarenko, co ćmi się w nas
Co od samego Boga podarunkiem jest i oczekunkiem
I pomalunkiem na:
Purpurę, na róż, na czerwień
Na tęczowo i kolorowo
Sercami wymieniajmy się, podskakujmy i wyklaskujmy się
Nie pośpieszajmy się
Wskazówki w przód przestawiajmy, by się znowu zobaczyć
Firanki odsłaniajmy
Bo Słońce za oknem zerka, by opromienić Cię jak splot trawy
Jak sprawiedliwego i ubrudzonego
Jak świętego, duchownego i największego grzeszącego
Na świeczniku zmartwionego
Lecz oto nadchodzi Dzień, kiedy spotkam Ciebie
Ponownie
Romantyczna Różo
Będziesz błękitniejąca
Błękitniejąca będziesz
Opatulona
W Błękit
Jak Nieba Dal
Z Głębin
sobota, 22 sierpnia 2009
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz